درد ناشی از فیبرومیالژیا معمولا درد سوزش دار است و بیمار احساس سوزن سوزن شدن منطقه حساس را دارد. درد در طول روز کمتر و در شب بیشتر می شود و برخی در کل شبانه روز درد را تجربه می کنند.

محل درد به طور متقارن و دو طرفه است :

  • اطراف گردن
  • کمی بالا و پایین شکم
  • قفسه سینه
  • شانه ها
  • لگن 
  •  آرنج و زانو ها

نشانه های رایج فیبرومیالژیا شامل موارد زیر است:

  • درد و سفتی کل بدن ، گرفتگی عضلانی
  • ضعف و خستگی عمومی (نوشیدن آب کافی می تواند از ضعف جلوگیری کند)
  • افسردگی و اضطراب
  • مشکلات خواب
  • مشکل در تفکر، حافظه و تمرکز
  • سردرد، و حتی میگرن

سایر نشانه ها ممکن است به شرح زیر باشند:

  • مورمور و بی حسی دست ها و پاها
  • درد در صورت و یا فک، شامل  احساس درد در هنگام جویدن، درد در گوش،صورت، فک و گردن.(TMJ PAIN)
  • مشکلات گوارشی مثل درد ناحیه شکم،نفخ،یبوست و حتی سندرم روده تحریک پذیر (IBS) 

فاکتورهای مستعد کننده فرد به این بیماری به شرح زیر هستند:

  • سن  با وجود اینکه این بیماری می تواند هر فردی را در هر رده سنی درگیر کند،اما بیشتر مبتلایان در ۳۵-۴۵ سالگی  دچار می شوند و با بالا رفتن سن احتمال بروز آن بیشتر می شود.
  • لوپوس یا بیماری روماتسم مفصلی ، افراد را به ابتلا به فیبرومیالژیا مستعد می کنند.

تعدادی از عوامل هم هستند که با آغاز فیبرومیالژیا ارتباط ضعیف تری دارند و نیاز به تحقیقات بیشتری برای اثبات ارتباط آن ها وجود دارد. شامل:

  • جنسیت   خانم ها دو برابر  بیشتر احتمال ابتلا دارند.
  • اتفاقات ناگهانی و استرس زا مثل تصادفات،و افسردگی های پس از تروما (PTASD)
  • آسیب های مکرر و فشار دائم به مفاصل
  • بیماری های عفونی ( عفونت های ویروسی)
  • سابقه خانوادگی
  • اضافه وزن و چاقی

فیبرومیالژیا چگونه تشخیص داده می شود؟

معمولا پزشکان به واسطه شرح حال و تاریخچه بیماری های فرد در کنار معاینات فیزیکی، تصیربرداری اشعه X  و حتی MRI و آزمایش های خونی FM/a test این بیماری را تشخیص می دهند.

فیبرومیالژیا چگونه درمان می شود؟

این بیماری می تواند به طور موثری با روش های درمان دارویی و یا استراتژی های خود-کنترلی توسط بیمار درمان شود.

فیبرومیالژیا باید توسط پزشکان متخصص روماتولوژی درمان شود.

درمان معمولا شامل یک یا ترکیبی از درمان های زیر است:

  • دارو ها ی نسخه ای  مثل پرگابالین(برای کاهش درد و بهبود خواب)  ، دولوکستین و یا مسکن های بدون نیاز به نسخه و حتی ترکیبات گیاهی مثل کورکومین، زنجبیل و مکمل هایی نظیر B12 و فولیک اسید و ویتامین D3، منیزیم مالات (کاهش تحریک پذیری اعصاب).
  • ورزش های هوازی و افزایش توان عضلانی
  • تکنیک های کنترل استرس مثل مدیتیشن،یوگا و ماساژ
  • رعایت نکات بهداشت خواب و بهبود شرایط خواب
  • روان-درمانگری به منظور بهبود افسردگی و اضطراب

مشکلات ناشی از فیبرومیالژیا

این بیماری می تواند منجر به درد،ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی شود مثل:

  • دفعات بیشتر بستری شدن نسبت به سایر افراد
  • کیفیت زندگی پایین تر
  • درصد بالای ابتلا به افسردگی های شدید. این بیماران ۳ برابر احتمال بیشتری در ابتلا به افسردگی دارند.
  • میزان بالاتر مرگ ناشی از خودکشی و تصادفات
  • میزان بیشتر ابتلا به روماتیسم مفصلی و استخوانی ، لوپوس اریتماتوز و اسپوندیلیت انکیلوزان.

فعالیت فیزیکی بیشتر در کنار استفاده از تکنیک های کاهش استرس می تواند در پیش گیری و کنترل فیبرومیالژیا بسیار موثر باشند.

چه خوراکی هایی درد فیبرومیالژیا را تحریک می کنند:

  • غذاهای فرآوری شده که میزان بالایی از نمک،قند و چربی دارند و فرد را مستعد التهاب می کنند.
  • گلوتن
  • کربوهیدرات های خالص 
  • غذاهای چرب
  • الکل
  • کافئین
  • گوشت قرمز
  • لبنیات بیشتر این بیماران عدم تحمل به لاکتوز دارند و توصیه به تامین کلسیم لازم از منابعی غیر از لبنیات می شود.


refrences

www.webMD.com

www.healthline.com

www.cdc.gov

www.medlineplus.com

www.emedicine.org

www.verywellhealth.com

www.healthgrades.com

www.blbchronicpain.com