نزدیک به پنجاه گونه مختلف باکتری در محیط داخلی واژن حضور دارند. بسیاری از آن ها گونه های مختلف لاکتوباسیلوس هستند که باعث ایجاد محیط سالم و عاری از عفونت می شوند.
عدم تعادل میکروبی به علل گوناگونی رخ می دهند:
- نزدیکی محافظت نشده با شریک جنسی
- تغییرات هورمونی
- خونریزی قاعدگی
- عدم رعایت بهداشت ناحیه تناسلی (مرطوب ماندن و استفاده از لباس زیر با جنس پلاستیکی و همچنین عدم شست و شوی مناسب)
این عدم تعادل میکروبی منجر به:
- بوی نامطبوع
- ترشحات غیر معمول
- ناراحتی ناحیه تناسلی
- خارش
و در نهایت:
- عفونت باکتریایی یا واژینوز
- عفونت قارچی
- عفونت تریکومونایی (نوعی انگل واژینال)
- و افزایش احتمال ابتلا به عفونت ادراری (UTI)
می شود.
علائم عفونت باکتریایی یا واژینوز
- بوی نامطبوع (رایحه ماهی فاسد)
- افزایش PH وازینال به بالای 4.5 به علت کاهش میکروب های مفید واژن
- سوزش ادرار
- ترشحات خاکستری رنگ و گاها کف آلود
- خارش
شستن واژن با شوینده های قلیایی مثل صابون و شامپو بچه که منجر به کاهش فلور میکروبی واژن می شوند یکی از عوامل ابتلا به عفونت باکتریایی واژن می باشد لذا توصیه به استفاده از شوینده های مخصوص و استفاده از مکمل های پروبیوتیک در کنار درمان های پزشکی مناسب می باشد.
عفونت قارچی واژن
معمولا توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود و بیماری کاندیدیازیس را ایجاد می کند. بهم خوردن تعادل میکروبی واژن می تواند از عوامل رشد قارچ های بیماری زا در این ناحیه باشد.
علائم بیماری به شرح زیر است:
- حساسیت و خارش
- ترشحات سفید و غلیظ به صورت دلمه ای
- سوزش در حین نزدیکی و ادرار کردن
- درد و التهاب ناحیه شکم ولگن
علل ایجاد بیماری:
- مصرف آنتی بیوتیک ها
- بارداری
- دیابت کنترل نشده
- سیستم ایمنی ضعیف شده
- قرص های ضد بارداری یا درمان های هورمونی که میزان استروژن را افزایش می دهند.
درمان عفونت قارچی
- کرم های موضعی ضد قارچ
- قرص های خوراکی ضد قارچ
- شیاف های واژینال ضد قارچ
- مصرف پروبیوتیک های خوراکی یا واژینال
عفونت ناشی از پروتوزوآ یا تریکومونیازیس
بر خلاف نام سخت و نا مفهوم، این بیماری یکی از علل شایع عفونت های تناسلی است که در دسته بیماری های مقاربتی یا STD قرار دارد.
علائم بیماری به شرح زیر است:
- خارش ، سوزش، قرمزی و التهاب
- ناراحتی و سوزش در حین ادرار کردن
- ترشحات رقیق ، شفاف ، سفید یا زرد روشن
- رایحه نامطبوع
این بیماری در آقایان معمولا بدون علامت است و به همین علت هر دو شریک جنسی نیاز به درمان دارند.
درمان آنتی بیوتیکی که معمولا حاوی داروی مترونیدازول است تحت نظر متخصص زنان برای این بیماران تجویز
می شود.
پروبیوتیک ها در درمان و حتی پیش گیری از این بیماری جایگاه ویژه ای دارند.
عفونت مجاری ادراری یا UTI :
به علت نزدیکی مجرای ادراری به ناحیه تناسلی در خانم ها عفونت واژینال می تواند منجر به عفونت ادراری شود.به همین علت فلور سالم واژن به پیش گیری از UTI کمک می کند.
معمولا عفونت ادراری تنها مجرا و مثانه را درگیر می کند و به ندرت به کلیه ها می رسد.
علائم بیماری:
- تکرر ادرار
- سوزش ادرار
- مقدار کم ادرار و عدم تخلیه کامل
- ادرار کدر و گاها قرمز یا صورتی رنگ
- بوی بسیار نافذ . فوی آمونیاک در ادرار
- درد شکم و لگن
عفونت ادراری در خانم ها به علت کوتاه بودن مجرای ادراری شایع تر است.
علل ایجاد بیماری:
- فعالیت جنسی حفاظت نشده
- روش های جلوگیری از بارداری که شامل مواد اسپرم کش هستند
- یائسگی
- انسداد ادراری
- سیستم ایمنی تضعیف شده
- استفاده از سوندهای ادراری
- جراحی ها
درمان معمولا بر اساس استفاده از آنتی بیوتیک ها با تجویز پزشک معالج و حتما پس از انجام کشت ادراری است.
بازهم پروبیوتیک ها چه به صورت مکمل خوراکی و یا حتی مصرف ماست و کفیر در درمان و پیش گیری از این بیماری نقش به سزایی دارند.
ودر آخر توجه به این مطلب که استفاده همزمان پروبیوتیک و آنتی بیوتیک امکان پذیر است تنها باید 1-2 ساعت فاصله مصرف حتما رعایت شود.
دیدگاه خود را بنویسید