این بیماران از مصرف مواد غذایی خام دارای ترکیبات گواتروژن از قبیل: انواع کلم ها، شلغم،انواع محصولات سویا و لوبیا ی سویا و بادام زمینی در مقادیر زیاد باید پرهیز کنند.(حرارت باعث غیر فعال شدن ترکیبات گواتروژن میشود.)

این بیماران همچنین باید از نمک ید دار در رژیم غذایی خود استفاده کنند تا اختلالاتی در ساخت هورمونهای تیروئیدی ایجاد نشود. البته باید اشاره شود که اگر کم کاری تیروئید به دلیل اختلال  خودایمنی هاشیموتو  باشد مصرف ید باعث شدت یافتن بیاری و التهاب می شود.

در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید ناهنجاری های لیپیدی نیز به وجود می آید که در صورت وجود این موارد( هایپر کلسترولمی و هایپرتری گلیسیریدمی)بایستی توصیه های تغذیه ای حتما انجام شود. و عموما به دنبال مصرف داروی مناسب برای کم کاری تیروئید پروفایل چربی بیمار هم بهبود می یابد.

کم کاری تیروئید می تواند با سرکوب مغز استخوان منجر به کم خونی شود که پس از درمان بهبود می یابد.

فعالیت های مناسب هورمون های تیروئیدی باعث ایجاد حرکات دودی روده می شوند لذا در کم کاری تیروئید ممکن است یبوست رخ دهد بنابراین میزان فیبر مواد غذایی در رژیم این بیماران به  همراه مصرف مایعات فراوان باید در نظر گرفته شود .

هورمون های تیروئید در جذب کاروتنوئیدها از روده نیز نقش دارند لذا در بیماران با کم کاری تیروئید لازم است میزان دریافت کاروتنوئیدها یا ویتامین A افزایش یابد. تا از تعادل منفی ویتامین A جلوگیری شود.

هیپر تیروئیدی(پرکاری غده تیروئید)چیست؟

در این بیماران میزان متابولیسم پایه بالا می رود و به همین دلیل نیاز به پروتئین افزایش می یابد.

همچنین به دلیل افزایش متابولیسم و افزایش درجه حرارت بدن که منجر به افزایش تبخیر نامحسوس و تعریق می شود دریافت مایعات بایستی در این بیماران افزایش یابد(حدود 2 الی 3 لیتر در روز)

در این بیماران به دلیل افزایش متابولیسم،فعالیت آنزیم ها نیز افزایش می یابد و چون بسیاری از ویتامین ها نقش کوانزیمی دارند لذا در این بیماران نیاز به ویتامین های مختلف افزایش می یابد و  بهتر است مکمل مولتی ویتامین  تجویز گردد.

بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید باید از مصرف مقادیر زیاد ید پرهیز کنند(باعث تشدید تولید هورمونهای تیروئیدی می شود)

در هنگام مصرف مکمل ها و داروها بایستی به برچسب ها توجه شود.

در این بیماران مصرف نمک ید دار در حد توصیه شده برای افراد سالم مجاز است.

در این بیماران به علت اینکه هورمونهای تیروئیدی اثرات تحریکی روی سیستم اعصاب دارند و بیماران مبتلا به پرکاری اساسا دارای حالات عصبی و اظطراب هستند لذا مصرف مواد غذایی حاوی کافئین سبب تشدید حالات عصبی و کم خوابی  می شود و باید مصرف این گونه نوشیدنی ها محدود شود.

مصرف مواد غذایی پر ادویه نیز باعث افزایش اثر گرمازایی غذا شده و تولید حرارت را در این بیماران بالا می برد که بهتر است این بیماران از مصرف غذاهای پر ادویه پرهیز کنند.

مصرف الکل

در این بیماران ترشح زیاد هورمونهای تیروئیدی سبب کاتابولیسم پروتئین های عضله قلبی شده و در طولانی مدت منجر به کاهش قدرت عضله قلبی و بروز کاردیو میوپاتی می گردد لذا مصرف الکل نیز که باعث تشدید این موضوع شده و در این بیماران باید محدود شود.

در بیماران مبتلا به پرکاری به علت افزایش هورمونها حرکات دودی روده تشدید می شوند که می تواند سبب ایجاد اسهال شود.

در بیماران مزمن مبتلا به پرکاری تیروئید امکان ایجاد سنگهای کلیوی نیز وجود دارد لذا مصرف روزانه 2 تا 3 لیتر مایعات توصیه می شود.


تداخلات داروی لووتیروکسین با مواد غذایی:

  1. مصرف خام مواد غذایی گواتروژن محدود شود(به علت کاهش اثر دارویی)مانند: انواع کلم،شلغم،سویا و فرآورده های  آن،بادام زمینی،تخم کتان
  2. پرهیز از مصرف بیش از حد فیبرهای غذایی ( حداقل چهار ساعت با داروی لووتیروکسین فاصله داشته باشد.)
  3. در صورت مصرف مکمل های آهن و داروهای آنتی اسید حاوی آلومینیوم و منیزیم، با فاصله 4 ساعت قبل یا بعد از لووتیروکسین میل شود.
  4. نوشیدنی های کافئینه و آب گریپ فروت(به علت کاهش اثر دارویی)چند ساعت قبل یا بعد خوردن دارو میل شود.